Ik keek gisteren naar de laatste afleveringen van Maud & Babs.
Maud ( Rifka Lodeizen) is verloskundige, is getrouwd met Koen (PeterPaul Muller). Ze hebben samen twee praktisch volwassen kinderen. Maud's moeder (de geweldige Loes Luca) heeft Alzheimers. Zij gaat uiteraard steeds verder achteruit. Op een gegeven moment kan ze niet meer zelfstandig wonen en laat Maud een mantelzorg huisje in de tuin plaatsen.
Babs heeft af en toe nog heldere momenten maar begrijpt niet wat er om haar heen gebeurt. Wat doe ik in dit huisje? Ze heeft als jonge meid in Parijs gewoond en daar praat ze voornamelijk over. 'Weet u dat ik vroeger in Parijs heb gewoond?', zegt ze tegen haar schoonzoon, 'wie bent u eigenlijk.
En ondertussen loopt Maud maar te redderen. Aan haar zus Juliette (Georgina Verbaan) heeft ze niets. Zij is kunstenares en denkt dat het wel meevalt met hun moeder. Koen raakt geïrriteerd dat Maud alleen maar bezig is met haar moeder.
Het zal, vrees ik, een hele herkenbare situatie zijn voor veel kijkers. Zorgen voor je dementerende moeder.
Maud stort in. En dan vinden ze voor mama een prachtig verzorgingstehuis. Babs denkt dat het een hotel in Parijs is. De serie eindigt met Loes Luca die haar zangtalent ter gehore brengt. Ze zingt uit volle borst: La Vie en Rose. Terwijl haar kinderen ontroerd toekijken. Een glimp van hun moeder toen ze jong was. Ze waant zich in Parijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten